Partner

Ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.

Zespół rozwiązań prawnych, podatkowych i finansowych dotyczących przekazywania majątku rodzinnego i/lub biznesu na wypadek śmierci oraz związane z nim praktyki dotyczące zarządzania w biznesie; planowanie spadkowe traktuje śmierć jako ryzyko majątkowe i biznesowe; stosowanie go opiera się o kilka założeń, obejmujących m.in. wzajemność oraz przyjęcie perspektywy tych, których interes jest zabezpieczany, zmierza do ułożenia planu awaryjnego oraz jest elementem planowania sukcesji (nagłej sukcesji).

W nomenklaturze firm rodzinnych: założyciel lub właściciel firmy, który przekazuje albo przekazał firmę sukcesorowi albo sukcesorom (najczęściej dzieciom, wnukom albo innym członkom rodziny).

(1) Firma prywatna, która nie jest uważana za firmę rodzinną. (2) Z perspektywy rozpatrywania Kierunku (patrz: Kierunek sukcesji) oraz Etapu (patrz: Etap sukcesji) sukcesji, firma prywatna, w której wiadomo już, że nie dojdzie do sukcesji biznesu, albo firma rodzinna lub półrodzinna, w której sukcesja jest na wczesnym etapie i z perspektywy planowania spadkowego sukcesja biznesu byłaby zagrożona.

W sukcesji biznesu: kierunek rodzinny, półrodzinny lub nierodzinny – kierunek, w którym zmierza proces sukcesji.

Przysługujące najbliższym spadkobiercom ustawowym pominiętym przy przekazywaniu majątku za życia (poprzez darowizny) lub na wypadek śmierci (w testamencie) roszczenie o zapłatę kwoty stanowiącej równowartość przypadającej danemu spadkobiercy części spadku, tj. połowy dla osób pełnoletnich albo 2/3 dla osób małoletnich lub całkowicie niezdolnych do pracy, powstałe po śmierci spadkodawcy, patrz: art. 991 i nast. KC.